هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
کربوهیدرات سوخت اصلی بدن ما است. کربوهیدارت در واقع انرژی لازم برای سیستم اعصاب مرکزی و همچنین تمامی ماهیچه های بدن را تامین می کند. از طرف دیگر با بالا بردن سوخت و ساز چربی ها مانع هدر رفتن پروتئین به عنوان منبع انرژی می شوند. به این ترتیب بدن برای تامین انرژی پس از کربوهیدرات و گلیکوژن به جای پروتئین ها سراغ چربی ها می رود.
مقدار کربوهیدارت دریافتی روزانه با ۴۵ تا ۶۵ درصد نیاز روزانه فرد به موادغذایی را تشکیل دهد. بنابراین یک رژیم غذایی حاوی ۱۸۰۰ کالری در روز با توجه به اینکه هر یک گرم کربوهیدرات حدود ۴ کالری دارد، باید حدود ۲۰۰ تا ۲۹۰ گرم کربوهیدرات داشته باشد. البته بهتر است توجه داشته باشید که افراد مبتلا به دیابت روزانه تنها مجاز به مصرف ۲۰۰ گرم کربوهیدرات در رژیم غذایی خود هستند. خانم های باردار روزانه باید حداقل ۱۷۵ گرم کربوهیدرات دریافت کنند.
کربو هیدرات ها به دو گروه ساده و پیچیده تقسیم می شوند. وجه تمایز این دو گروه در سرعت هضم و جذب آنهاست. کربوهیدرات های ساده به سرعت از دستگاه گوارش عبور کرده و وارد جریان خون می شود و قابلیت جذب بسیار بالایی دارند. در مقابل کربوهیدرات های پیچیده به آرامی هضم و جذب می شوند و یک جریان ثابت برای هضم و ارسال قند ها به جریان خون دارند.
علاوه بر اینکه کربوهیدرات می تواند عملکرد را در طول تمرین بهبود ببخشد، هم چنین از طریق تحریک آزادسازی انسولین مستقیما در عضله سازی اثر می گذارد. در طی مقالات دیگر در آینده بیشتر راجع به جزئیات چگونگی عملکرد انسولین در عضله سازی صحبت خواهیم کرد.
برای درک بهتر اثرات کربوهیدرات ابتدا باید بدانید به شما چگونه از فرم های مختلف انرژی در طول ست های تمرینی استفاده می کند. برای بلند کردن وزنه شما ابتدا نیاز به انرژی از طریق مولکول آدتوزین تری فسفات که تنها فرم نهایی قابل استفاده بدن برای منقبض کردن عضلات است دارید. اما عضله فقط توانایی ذخیره ATP برای چند ثانیه را دارد و پس از آن بلافاصله باید جایگزین شوند، در غیر این صورت انقباض عضلات متوقف می شود. در این شرایط بدن با تجزیه کراتین فسفات CP جایگزین ATP را برای عضلات فراهم می کند.
عضلات به منظور تامین انرژی، کراتین فسفات را برای ۸ الی ۱۲ ثانیه فعالیت می تواند ذخیره کند. پس از اتمام کراتین فسفات بدن برای
تامین انرژی مورد نیاز به گلیکولیز روی می آورد. گلیکولیز شرایطی است که بدن از گلیکوژن ذخیره شده در عضلات و قند خون برای جایگزینی ATP استفاده می کند. بدن این روند را مرتب تکرار می کند. در بین ست های تمرینی عضلات از مسیر گلیکولیتیک برای آماده سازی مجدد ATP استفاده می کند. اکر مقدار گلوکز و گلیکوژن کم باشد امکان انجام تمرین های شدید از بین می رود. مصرف کربوهیدرات باعث می شود تا گلوکز در مسیر جریان خون قرار گیرد و برای استفاده سریع در دسترس باشد.